Abīra Gulaala | अबीर गुलाल |
abīra gulaala udhaḽīta raŋ̇ga. naathaa gharī naat͇s͇ē maad͇z͇haa sakhaa paaṋ̇ḓuraŋ̇ga ¶ 1 | अबीर गुलाल उधळीत रंग । नाथा घरी नाचे माझा सखा पांडुरंग ॥१॥ |
uṁbaraṱhyaasī kaisē shiū aamhī jaatihīna. rūpa tuzhē kaisē paahū̐ tyaata aamhī dīna. paayarīshī hō·ū̐ daŋ̇ga gaa·ū̐nī abhaŋ̇ga ¶ 2 | उंबरठ्यासी कैसे शिऊ आम्ही जातिहीन । रूप तुझे कैसे पाहूँ त्यात आम्ही दीन । पायरीशी होऊँ दंग गाऊँनी अभंग ॥२॥ |
waaḽawaṋ̇ṱī gaa·ū̐ aahmī waaḽawaṋ̇ṱī naat͇s͇ū̐. caṅdrabhaagēcaa paaṋyaanē aŋ̇ga aŋ̇ga nhaa·ū̐. viṱhṱhalaat͇s͇ē naama ghēū̐ hō·ūnī niḧsaŋ̇ga ¶ 3 | वाळवंटी गाऊँ आह्मी वाळवंटी नाचूँ । चंद्रभागेचा पाण्याने अंग अंग न्हाऊँ । विठ्ठलाचे नाम घेऊँ होऊनी निःसंग ॥३॥ |
aas̭haaḓ̣hī-kaartikī bhaktajana yētī. paṋ̇ḓharīcaa waaḽawaṋ̇ṱī saṅta gōḽaa hōtī. cōkhaa mhaṋē naama ghētaa bhakta hōtī daŋ̇ga ¶ 4 | आषाढी-कार्तिकी भक्तजन येती । पंढरीचा वाळवंटी संत गोळा होती । चोखा म्हणे नाम घेता भक्त होती दंग ॥४॥ |